Prudnik24

Rozpoczynają się „Spotkania Urbanowe” czyli uroczystości poświęcone pisarzowi Rafałowi Urbanowi, od urodzenia związanego z Głogówkiem i Śląskiem Opolskim.

Uroczystości upamiętniające pisarza rozpoczną się o godz. 19:00 w Muzeum Regionalnym w Głogówku – Baszta. Wystąpią:
– Stanisław Młynarski – gitara,
– Maciej Łobos – fortepian.
Po spotkaniu planowana jest dyskusja i drobny poczęstunek.

W piątek (13 czerwca) o godz. 10:00 w Zespole Szkół w Głogówku – Aula, odbędzie się uroczyste rozdanie nagród drugiej edycji konkursu literackiego poświęconego pamięci znanego pisarza.

Patronat honorowy nad tymi wydarzeniami objęli: Marszałek Województwa Opolskiego, Opolski Kurator Oświaty, Starosta Prudnicki, Burmistrz Głogówka.

Nota biograficzna:
Rafał Urban urodził się w rodzinie chłopskiej w Winiarach pod Głogówkiem (Śląsk Opolski). Naukę rozpoczął w miejscowej szkole ludowej. Następnie trafił do gimnazjum w Nysie, skąd został wkrótce karnie relegowany za posiadanie, zakazanych wówczas, polskich książek i komunistycznych broszur. Przez jakiś czas podejmował różne prace zarobkowe. Szczęśliwym trafem zetknął się z księdzem Aleksandrem Skowrońskim — działaczem narodowym i poetą górnośląskim, dzięki któremu znów powrócił do gimnazjum, tym razem w Prudniku, tam też uzyskał maturę w roku 1914. Miał wówczas 21 lat.

Po wybuchu I Wojny Światowej został powołany do pruskiej armii. Pod koniec walk, trafił do niewoli kanadyjskiej. Po zwolnieniu, przez następne trzy lata, pracował jako ogrodnik w Anglii. Potem powrócił na Śląsk, by po plebiscycie znów wyruszyć w świat. Studiował dorywczo na kilku uniwersytetach m.in. na Sorbonie. Ukończył akademię Rolniczo-Leśną w Monachium, gdzie nauczył się zawodu rolnika i ogrodnika. Po studiach pracował w instytucie hodowli roślin w Munchenburgu pod Berlinem. W tym czasie zwiedził również Francję, Anglię, Włochy, Jugosławię, Holandię, kraje skandynawskie, Szwajcarię, Rosję i sporo krajów pozaeuropejskich.

W 1931 roku osiedlił się na stałe w swoich rodzinnych stronach w Winiarach. Ożenił się z gospodarską córką z sąsiedniej wioski Anastazją Zarysz. W Winiarach przeżył niemal całą drugą wojnę światową i dopiero pod jej koniec został, wraz z całą rodziną, przymusowo ewakuowany w okolice Jeziora Bodeńskiego. Powrócił w 1946 roku i zajął się rolnictwem oraz sadownictwem.

Jako pisarz Rafał Urban zadebiutował dopiero w 1948 roku. Wziął udział w konkursie, ogłoszonym przez Towarzystwo Przyjaciół Nysy na utwór literacki, bądź naukowy, związany z ziemią nyską. W dwóch kolejnych konkursach otrzymał wyróżnienie oraz przyznano mu dwukrotnie po 30 tys. zł, za nadesłane utwory. Jednym z nich była autobiograficzna opowieść pt. Szkoła, drugim komediodramat Termin nyski – najbardziej bodaj znany utwór pisarza. Oryginalny i nowatorski Termin nyski, wywołał spore kontrowersje i zakłopotanie wśród członków jury, jednakże ostatecznie uhonorowano Urbana nagrodą (głównie głosami zasiadających w komisji profesorów: S. Kolbuszewskiego i Z. Bednorza), która jednak nie usatysfakcjonowała autora, gdyż była niewystarczająca na zakup, potrzebnego w gospodarstwie, konia.

Od momentu przyznania Urbanowi nagrody, zaczęła się jego pisarska kariera. Twórczość pisarza rozsiana jest po różnych czasopismach, drukował m.in. w katowickiej i opolskiej „Odrze”, „Poglądach”, „Panoramie”, „Miesięczniku literackim”, „Przemianach”, „Głosach znad Odry”, „Życiu literackim”, „Opolu”, „Polityce”, „Trybunie Opolskiej”, kalendarzach, almanachach i wydawnictwach zbiorowych. Za życia Urban nie doczekał się jednak książkowego wydania swoich dzieł.

Od 1955 roku Rafał Urban należał do Związku Literatów Polskich i był pierwszym prezesem jego opolskiego oddziału.

12 stycznia 1972 roku Rafał Urban zmarł po operacji na oddziale onkologicznym w warszawskim szpitalu. Pochowano go na cmentarzu w Głogówku.

W 1978 roku odsłonięto w rodzinnym mieście pisarza jego, wykonane przez Adolfa Panitza, popiersie, a w setną rocznicę urodzin Rafała Urbana jedną z ulic Głogówka nazwano jego imieniem.

(za pl.wikipedia.org)