Wyjątkowe święto- Dzień Babci i Dziadka

Kto tak pięknie opowiada bajki,
Kto tak chętnie zaprowadzi w świat fantazji?
Oczywiście – Pani Babcia, oczywiście nasza Babcia,
Wieczór z Babcią to przygoda pod gwiazdami…
Z babcią można powędrować,
z babcią można fantazjować,
Z babcią można pożartować i pomarzyć o czym tylko chce się marzyć…
Już za kilka dni obchodzić będziemy kolejne wyjątkowe święto- Dzień Babci i Dziadka. Dlatego tez chciałabym podzielić się z wami refleksjami związanymi właśnie z nimi. Za każdym razem, sięgając do wspomnień z dzieciństwa, natychmiast pojawia się obraz mojej babci: jej pogodna i kochana twarz, jej ręce, spracowane ale zawsze gotowe, aby mnie pogłaskać, przytulić i pomóc.
Miałam to szczęście, że dziadkowie mieszkali razem z nami. To dzięki babci poznałam i pokochałam smaki kuchni kresowej. Wspaniałe drożdżówki z kruszonką, pierogi ruskie, kopytka czy barszcz ukraiński z fasolą. Od moich dziadków dowiedziałam się o wojnie tyle ile na żadnej lekcje historii. Poznałam prawdziwą historię, a była to historia bardzo bliskich mi osób. Pomimo tego, iż dziadek zmarł szybko, zdążyłam go dobrze zapamiętać:
zabierał mnie i siostrę w pole, razem podglądaliśmy przyrodę, uczynił nas wrażliwości na jej piękno, nauczył rozróżniać drzewa, rośliny.
Moja babcia była wspaniałą kobietą. To ona nauczyła nas szacunku do starszych, do wiary, do historii, do tradycji. To ona, zanim zaczynała kroić chleb, czyniła nożem na bochenku znak krzyża. A gdy kromka upadła, podnosiła ją i całowała. Miała do nas cierpliwość, serce i zawsze mądrą poradę.
To, co otrzymałam od moich dziadków można rzec, ze jest to bezcenny dar ale co najważniejsze dar który mogę i przekazuję mojej córce. Dzisiaj niestety rodziny wielopokoleniowe są coraz to większą rzadkościom, bo cytując słowa Św. Jana Pawła II „Jeżeli zatem dzieciństwo i młodość są czasem, w którym człowiek stopniowo uczy się swojego człowieczeństwa, rozpoznaje swoje możliwości, poniekąd tworzy projekt życia, który będzie realizował w wieku dojrzałym, to i starość nie jest pozbawiona szczególnej wartości ponieważ (…) łagodząc namiętności, pomnaża mądrość i służy dojrzałymi radami. W pewnym sensie jest to czas szczególnie nacechowany mądrością, którą zwykle przynoszą ze sobą lata doświadczeń, jako że „czas jest znakomitym nauczycielem”.
Zatem uczmy nasze dzieci kochać i obdarzać szacunkiem nasze Babcie i Dziadków. Nie bójmy się starości, a dla naszych dzieci kontakty ze starszym pokoleniem są bardzo ważne. Im więcej dzieci mają osób do kochania, tym lepiej. Ponadto, każda z tych osób jest inna i czego innego może nasze dzieci nauczyć. Róbmy to nie tylko ze względu na nich, ale również ze względu na samych siebie – przecież niedługo sami będziemy chcieli spędzać czas z wnukami!
Cieszę się, że nasze ideowe wartości zakładają szacunek dla rodziny, której filarem są przecież nie tylko młode, rozwojowe małżeństwa, ale i ludzie starsi. Szanujemy też tradycję i konserwatywne wartości, jakim hołduje starsze pokolenie Polaków. Babcie i dziadkowie są tych wartości najlepszymi strażnikami.
Korzystając z okazji pragnę Naszym Kochanym Babciom i Dziadkom z okazji ich nadchodzącego święta złożyć najlepsze życzenia: zdrowia, dużo miłości i nieustającego uśmiechu, radości życia i rozwijania swoich pasji.
Katarzyna Czochara
Poseł na Sejm RP