Prudnik24

Już jutro odbędzie się uroczystość dziękczynienia za 220 lat kościoła w Rudziczce. Będzie ona miała miejsce 22 października 2023 r. o godz. 11:00. Uroczystościom będzie przewodniczył ks. Dziekan Rudolf Świerc.

A co czytamy na stronie zabytek.pl?

Kościół zbudowany został na nietypowym planie elipsy.

Historia

Parafia w Rudziczce powstała na przełomie XIII/XIV wieku. Pod względem administracyjnym należała do diecezji wrocławskiej. Po raz pierwszy kościół wzmiankowany jest w źródłach w 1337 roku. Od 1555 r. – w rękach protestantów. W 1582 r. wzniesiono nową świątynię na miejscu dotychczasowego kościoła katolickiego.

Obecny kościół w Rudziczce zbudowano w latach 1801-1803 w stylu klasycystycznym. Kamień węgielny pod jego budowę położono 1 czerwca 1801 roku. Inicjatorem budowy był ks. dziekan i proboszcz Thomas Graber. Poświęcenia kościoła dokonał biskup wrocławski książę Melchior von Diepenbrock, który w 1850 r. odwiedził Rudziczkę. W 1863 r. wymieniono dotychczasową posadzkę zbudowaną z kamienia łamanego i cegły na marmurową, zdobioną motywami kwiatowymi, w 1868 r. zamontowano nowe organy, w 1888 r. Odrusch z Głubczyc wykonał nową ambonę (ostatnia renowacja w 1993 r.), w 1892 r. założono nowe okna witrażowe z patronami sąsiednich kościołów: św. Anny (patronki Niemysłowic) i św. Jerzego (patrona Mieszkowic). W 1935 r. wzniesiono obecną wieżę kościoła.

Opis

Kościół pw. Świętej Trójcy w Rudziczce usytuowany jest na wzniesieniu przy drodze w centrum miejscowości. Przy kościele znajduje się cmentarz z nagrobkami z XIX w. Kościół wzniesiony został na planie elipsy jako budowla orientowana z czworoboczną wieżą z wieżyczkami od zachodu i prostokątnymi przybudówkami, w których mieszczą się zakrystia (od północy) i kruchta z lożami na piętrze (od południa). Korpus kościoła przykryty jest charakterystycznym dachem u nasady na planie elipsy i o łukowej kalenicy schodzącej do samej nasady. Wieża – trzykondygnacyjna, dzielona gzymsami i zwieńczona attyką. Nieco niższe od korpusu przybudówki przykryte są dachami siodłowymi o kalenicy prostopadłej do korpusu. Obiekt jest murowany z cegły, otynkowany o elewacjach artykułowanych zamkniętymi segmentowo otworami okiennymi rozmieszczonymi po pięć z każdej strony (od pd. i pn.). Korpus kościoła obiega podwójny gzyms koronujący. Ponad wejściem głównym znajduje się płycina z datą budowy kościoła. Salowe wnętrze nakryte jest sklepieniem żaglastym. Ściany artykułowane są kanelowanymi pilastrami, pomiędzy którymi znajdują się płytkie nisze z otworami okiennymi. Od zachodu znajduje się wsparty na kolumnach jońskich chór muzyczny.

Wystrój wnętrza pochodzi częściowo z końca XVIII w., lecz w dużej mierze został zmieniony w czasie kapitalnego remontu z przełomu XIX i XX wieku. Architektoniczny ołtarz główny z ok. 1800 r. przeniesiony został w 1826 r. z kościoła Franciszkanów w Raciborzu. W jego retabulum znajduje się obraz św. Trójcy z 1888 r. namalowanym przez Josepha Fahnrotha. Ponadto w świątyni znajdują się ołtarze boczne, obrazy z 1662 r. przedstawiające św. Ludwika i św. Bonawenturę, barokowy krucyfiks, dzwon z 1858 r., organy z 1867 r. (2 manuały z 14 głosami), ambona z 1888 r. (wykonana przez rzeźbiarza Paula Ondrusch z Głubczyc), witraże z 1892 r. – dwa z nich to witraże figuralne, przedstawiające patronów sąsiednich kościołów: św. Anny, patronki Niemysłowic oraz św. Jerzego – patrona Mieszkowic. Ponadto przy bocznym wyjściu z kościoła znajdują się dwie figury św. Antoniego i Chrystusa, przy wejściu do zakrystii – figury św. Józefa i św. Barbary, a w nawie wiszą obrazy Chrystusa z XVIII w., bł. Jana Grande z XVIII w., św. Piotra Kanisi z XVIII w. Matki Boskiej z Dzieciątkiem z 1 poł XIX w.

Ksiądz Proboszcz Tomasz Cymbalista wraz z Parafialną Radą Duszpasterską